Haftasonu bikaç bişeye üzülmüştüm, ayşeye anlattım o da bilgeliğini konuşturdu, herkesin mutlu olması çok zor, düşünme dedi. Sonra benim de aklıma geçen gün ismi lazım olmayan birinin röportajında okuduğum önce benim mutlu olmam gerekiyor ki çevremi de mutlu edeyim sözü geldi. Tabi bunu diyen kişi minareyi çalmış ve kılıf uyduruyo ama düz mantık öyle olmak lazım. (benim yine bunu uygulamam zor)Bir de Elif şafak'ın aşk'ını da yeni okumuşken sonra ayşe'yi de böyle görünce kitabı pratiğe de dökmüş olduk, mutlu olmak için aşk gerekiyor.
(Resim yine aynı yerden)
3 yorum:
ay kadriyem o bilge lafını az bucuk benle ilşkilendirdin ya,gunumu aydınlattın valla saolasın. Geldigim nokta su ki mutluluk için cok kaygılalanmamak lazım, hayat da zaten cok duzgun olmuyor cogu zaman,bazı secilmiş kişiler hariç diyeyim,herkes zaten kendi duzenini kurmak için ugrasıyo,hepsi aynı anda hiçbizaman mukemmel olmuyo,sen kendini toparlasan annene uzuluyosun,o gecince babanı dusunuyosun, ve bu dongu,gelecek kaygısı hiç bitmiyo. Kaygısız olalım demiyorum ama bizim gibi cok sorgulayanlara arada es vermek gerekiyor.elimizden gelen bişey yoksa olan bitene gereginden fazla uzulmemek gerekiyo. Kişisel huzur yakalanınca etrafa yardımcı olunabiliyo olayına da katılıyorum ufaktan.Huzur ortamı gercek ortamda olusmayıncada hayal dunyasına sıgınıp ufak mutlulukları kırpıp kırpıp harcamak gerekiyo ki ben de oyle yapıyorum bu ara:)
Bu arada de belirtmeden gecemeyecegim,resim supermiş.
ayşe sende kocaman bi bilgelik var, ama sen kendi üzerinde kullanamıyosun, yani başkalarına yardımcı oluyosun böyle bi rahatlatıyosun, güzel oluyo:) ama kendin bundan yararlanamıyosun :(
Yorum Gönder